O podwykonawstwie mówimy wtedy, gdy pracodawca zagraniczny lub osoba samozatrudniona zleca zewnętrznej spółce lub osobie samozatrudnionej realizację pracy dla swojego podwykonawcy w Holandii.
Dla
przykładu: francuski pracodawca A buduje most dla holenderskiego usługobiorcy B
i podzleca kolejnej spółce C w Niemczech realizację prac spawalniczych na
moście w Holandii. Wówczas każdy pracodawca notyfikuje własnych pracowników. Po
pierwsze, francuska spółka A notyfikuje własnych pracowników, którzy pojadą
wykonać prace w Holandii, zaś holenderska spółka B musi dokonać weryfikacji tej
notyfikacji. Ponadto, spółka zewnętrzna C w Niemczech musi notyfikować swoich
pracowników, którzy pracować będą w Holandii. W związku z faktem, że niemiecka
spółka C zawarła umowę z francuską spółką A, to francuska spółka A będzie
uważana za usługobiorcę. Wynika to z faktu, że niemiecka spółka C świadczy
usługi na rzecz francuskiej spółki A, mimo faktu, że swój personel wysyła do
holenderskiej spółki B. W związku z tym, to francuska spółka A dokonuje
przeglądu notyfikacji wykonanej przez niemiecką spółkę C. Dlatego też francuska
spółka A występuje tu zarówno jako pracodawca zagraniczny, jak i usługobiorca.
W skrócie:
- Działając jako pracodawca zagraniczny (dostawca usług) każda
spółka dokonuje notyfikacji własnych pracowników;
- Jeżeli podwykonawcą jest osobą samozatrudnioną z
obowiązkiem notyfikacji, osoba samozatrudniona dokonuje notyfikacji sama;
- Usługobiorcą będzie ta spółka, która zawarła umowę z
pracodawcą zagranicznym lub osobą samozatrudnioną. A zatem w przypadku
podwykonawstwa może to być również spółka zagraniczna, nawet jeśli dotyczy to
pracy, która będzie wykonana w Holandii. Ta firma ma obowiązek dokonania sprawdzenia
notyfikacji.